Από την τοποθέτηση του "Καιρού", στις 11 Οκτωβρίου, προκύπτουν ορισμένα σημεία, τα οποία χρήζουν σχολιασμού.
1. Αν πράγματι η ομάδα "εμπειρογνωμόνων" συγκροτήθηκε με επιλογή από ειδικό μητρώο δημιουργημένο έπειτα από δημόσια προκήρυξη για εκδήλωση ενδιαφέροντος από το τότε Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, τότε μέρος της ευθύνης για το σημερινό κατάντημα έχει και μια μερίδα θεολόγων καθηγητών που είχαν τα προσόντα για να ενταχθούν στο "ειδικό μητρώο" και δεν το έκαναν. Η μνήμη μου πάντως δεν με βοηθά για να θυμηθώ πότε είχε γίνει η προκήρυξη και ποιά ήταν τα προαπαιτούμενα.
Όπως και να έχει όμως, είναι παρατηρημένο ότι, κατά έναν περίεργο τρόπο οι επιτροπές που συγκροτούνται ακόμη και με δημόσια προκήρυξη, εμφανίζουν μια ιδιαίτερη ομοιογένεια, ως προς τους στόχους τους, τη μέθοδο, το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας τους. Τα μέλη τους χαρακτηρίζονται από σύμπνοια, η οποία προφανώς δεν προκύπτει από τη συνείδηση της σοβαρότητας του έργου που αναλαμβάνουν.
Σε προκαλεί να υποψιαστείς είτε ότι κάποιοι ελέγχουν τις διαδικασίες, ότι δηλαδή οι επιτροπές καλούνται να κινηθούν πάνω σε συγκεκριμένες, έξωθεν ειλημμένες κατευθυντήριες γραμμές, κάτι που μετατρέπει τα μέλη τους σε διεκπεραιωτικά όργανα, είτε ότι οι επιτροπές συγκροτούνται (παρότι χρησιμοποιείται το μητρώο) με συγκεκριμένα κριτήρια που έχουν ως αποτέλεσμα τον τελικό αποκλεισμό όλων εκείνων που έχουν διαφορετική γνώμη και θα υποστήριζαν αυτή τη γνώμη στις συνεδρίες της ομάδας και στην εκπόνηση του έργου τους.
2. Η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος, αν πράγματι έγινε σε τόσα σχολεία (παραπάνω από 100), τότε γιατί εμφανίζει τόσες ατέλειες και τόση προχειρότητα; Είτε δεν εφαρμόστηκε, είτε, όπως έχει γραφεί, εφαρμόστηκε σε πολύ λίγα σχολεία και μάλιστα επιλεκτικά ως προς την ύλη του, πράγμα που σημαίνει ότι οι οποιεσδήποτε παρατηρήσεις δεν επαρκούσαν για να χαρακτηριστεί ως καλό, επαρκές ή απαράδεκτο.
Καλό θα ήταν να γνωρίζαμε πού και πότε εφαρμόστηκε και ποιοί ανέλαβαν την πιλοτική εφαρμογή του. Όσο αυτό δεν γίνεται, και με βάση το γεγονός ότι δεν ακούστηκαν φωνές αντίδρασης, ο καθένας μπορεί να υποψιάζεται ότι εφαρμόστηκε σε χώρους ελεγχόμενους από την ομάδα "εμπειρογνωμόνων", οπότε και οι οποιεσδήποτε παρατηρήσεις χάνουν εντελώς το νόημά τους.
3. Αναφορικά με τη μη έγκαιρη έκδοση του ΠΣ και του υποστηρικτικού υλικού, την ευθύνη του οποίου πράγματι φέρει το υπουργείο, με βάση τη εμπειρία που αποκόμισε η κοινωνία και εκπαιδευτική κοινότητα από την ψηφιακή μορφή τους, αυτό θα πρέπει μάλλον να θεωρηθεί ως κέρδος, γιατί είναι τέτοια η προχειρότητα στη συλλογή του υποστηρικτικού υλικού που θα καθιστούσε την έκδοση σπατάλη ανεπίτρεπτη για το δημόσιο, σε μια περίοδο που προσπαθεί να μαζέψει τα ψίχουλα που έχουν απομείνει από παντού και δεν το καταφέρνει.
ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
1. Αν πράγματι η ομάδα "εμπειρογνωμόνων" συγκροτήθηκε με επιλογή από ειδικό μητρώο δημιουργημένο έπειτα από δημόσια προκήρυξη για εκδήλωση ενδιαφέροντος από το τότε Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, τότε μέρος της ευθύνης για το σημερινό κατάντημα έχει και μια μερίδα θεολόγων καθηγητών που είχαν τα προσόντα για να ενταχθούν στο "ειδικό μητρώο" και δεν το έκαναν. Η μνήμη μου πάντως δεν με βοηθά για να θυμηθώ πότε είχε γίνει η προκήρυξη και ποιά ήταν τα προαπαιτούμενα.
Όπως και να έχει όμως, είναι παρατηρημένο ότι, κατά έναν περίεργο τρόπο οι επιτροπές που συγκροτούνται ακόμη και με δημόσια προκήρυξη, εμφανίζουν μια ιδιαίτερη ομοιογένεια, ως προς τους στόχους τους, τη μέθοδο, το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας τους. Τα μέλη τους χαρακτηρίζονται από σύμπνοια, η οποία προφανώς δεν προκύπτει από τη συνείδηση της σοβαρότητας του έργου που αναλαμβάνουν.
Σε προκαλεί να υποψιαστείς είτε ότι κάποιοι ελέγχουν τις διαδικασίες, ότι δηλαδή οι επιτροπές καλούνται να κινηθούν πάνω σε συγκεκριμένες, έξωθεν ειλημμένες κατευθυντήριες γραμμές, κάτι που μετατρέπει τα μέλη τους σε διεκπεραιωτικά όργανα, είτε ότι οι επιτροπές συγκροτούνται (παρότι χρησιμοποιείται το μητρώο) με συγκεκριμένα κριτήρια που έχουν ως αποτέλεσμα τον τελικό αποκλεισμό όλων εκείνων που έχουν διαφορετική γνώμη και θα υποστήριζαν αυτή τη γνώμη στις συνεδρίες της ομάδας και στην εκπόνηση του έργου τους.
2. Η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος, αν πράγματι έγινε σε τόσα σχολεία (παραπάνω από 100), τότε γιατί εμφανίζει τόσες ατέλειες και τόση προχειρότητα; Είτε δεν εφαρμόστηκε, είτε, όπως έχει γραφεί, εφαρμόστηκε σε πολύ λίγα σχολεία και μάλιστα επιλεκτικά ως προς την ύλη του, πράγμα που σημαίνει ότι οι οποιεσδήποτε παρατηρήσεις δεν επαρκούσαν για να χαρακτηριστεί ως καλό, επαρκές ή απαράδεκτο.
Καλό θα ήταν να γνωρίζαμε πού και πότε εφαρμόστηκε και ποιοί ανέλαβαν την πιλοτική εφαρμογή του. Όσο αυτό δεν γίνεται, και με βάση το γεγονός ότι δεν ακούστηκαν φωνές αντίδρασης, ο καθένας μπορεί να υποψιάζεται ότι εφαρμόστηκε σε χώρους ελεγχόμενους από την ομάδα "εμπειρογνωμόνων", οπότε και οι οποιεσδήποτε παρατηρήσεις χάνουν εντελώς το νόημά τους.
3. Αναφορικά με τη μη έγκαιρη έκδοση του ΠΣ και του υποστηρικτικού υλικού, την ευθύνη του οποίου πράγματι φέρει το υπουργείο, με βάση τη εμπειρία που αποκόμισε η κοινωνία και εκπαιδευτική κοινότητα από την ψηφιακή μορφή τους, αυτό θα πρέπει μάλλον να θεωρηθεί ως κέρδος, γιατί είναι τέτοια η προχειρότητα στη συλλογή του υποστηρικτικού υλικού που θα καθιστούσε την έκδοση σπατάλη ανεπίτρεπτη για το δημόσιο, σε μια περίοδο που προσπαθεί να μαζέψει τα ψίχουλα που έχουν απομείνει από παντού και δεν το καταφέρνει.
ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου