Οι τελευταίες εξελίξεις στα ζητήματα βαθμολόγησης και προαγωγής των μαθητών του Γυμνασίου, και έως ότου αλλάξουν, διότι θα αλλάξουν και πάλι, μόλις αρχίσουν να δουλεύουν τα κομπιουτεράκια και να κάνουν υπολογισμούς,
είναι σαφώς προς όφελος των μαθητών, όλων των μαθητών.
Δεν έχει καμιά σημασία αν ο γενικός μέσος όρος είναι σήμερα 13 και χθες ήταν 12. Μικρό το κακό. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο μαθητής προάγεται αν έχει σε όλα τα μαθήματα 10 ή αν ο γενικός μέσος όρος όλων μαθημάτων είναι τουλάχιστον 13. Ο γενικός μέσος όρος διαμορφώνεται από την ετήσια απόδοση του μαθητή σε όλα τα μαθήματα, τόσο στα προφορικά εξεταζόμενα, όσο και σε εκείνα, τα αυξημένης βαρύτητας (Ομάδα Α) τα οποία εξετάζονται γραπτά στο τέλος της χρονιάς.
Εκείνο που δεν κατανοεί κανείς είναι γιατί να οριστούν τα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας, αφού στο τέλος όλα συνυπολογίζονται για την εξαγωγή του τελικού βαθμού που θα οδηγήσει στην προαγωγή ή στην απόλυση.
Ο καθορισμός μαθημάτων αυξημένης βαρύτητας θα είχε νόημα μόνον εφόσον αυτά και μόνον αυτά θα καθόριζαν το τελικό αποτέλεσμα.
Αλήθεια, ποιος ο λόγος να δώσει κανείς ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά και ποιος ο λόγος να υποβληθεί κάποιος σε γραπτές εξετάσεις, από τη στιγμή που οι προφορικοί βαθμοί των άλλων μαθημάτων μπορούν να δώσουν τη λύση;
Από την άλλη, αν κάποιος πιστεύει ότι η προφορική βαθμολόγηση είναι αντικειμενική αυταπατάται. Άλλωστε ο προφορικός βαθμός ποτέ δεν απεικόνιζε αυστηρά την επίδοση των μαθητών, αλλά αποτελούσε την γενική εκτίμηση η οποία προέκυπτε από μια ποικιλία παραγόντων που σχετίζονταν πέρα από την επίδοση με τη γενικότερη παρουσία του μαθητή στην τάξη και στο μάθημα.
Γονείς, γνωρίζετε πολύ καλά τι πρέπει να κάνετε. Ο,τι δεν έκαναν για σας οι γονείς σας. Η τακτική επίσκεψη στο σχολείο και η συνάντηση με τους καθηγητές του παιδιού σας αποδεδειγμένα βελτιώνει την επίδοση και τη βαθμολογία του.
Και εσείς αγαπητοί καθηγητές, ειδικά εσείς των προφορικά εξεταζόμενων μαθημάτων, κάντε το καθήκον σας. Κανένα παιδί στενοχωρημένο ή κλαμμένο εξαιτίας του χαμηλού βαθμού του.
είναι σαφώς προς όφελος των μαθητών, όλων των μαθητών.
Δεν έχει καμιά σημασία αν ο γενικός μέσος όρος είναι σήμερα 13 και χθες ήταν 12. Μικρό το κακό. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο μαθητής προάγεται αν έχει σε όλα τα μαθήματα 10 ή αν ο γενικός μέσος όρος όλων μαθημάτων είναι τουλάχιστον 13. Ο γενικός μέσος όρος διαμορφώνεται από την ετήσια απόδοση του μαθητή σε όλα τα μαθήματα, τόσο στα προφορικά εξεταζόμενα, όσο και σε εκείνα, τα αυξημένης βαρύτητας (Ομάδα Α) τα οποία εξετάζονται γραπτά στο τέλος της χρονιάς.
Εκείνο που δεν κατανοεί κανείς είναι γιατί να οριστούν τα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας, αφού στο τέλος όλα συνυπολογίζονται για την εξαγωγή του τελικού βαθμού που θα οδηγήσει στην προαγωγή ή στην απόλυση.
Ο καθορισμός μαθημάτων αυξημένης βαρύτητας θα είχε νόημα μόνον εφόσον αυτά και μόνον αυτά θα καθόριζαν το τελικό αποτέλεσμα.
Αλήθεια, ποιος ο λόγος να δώσει κανείς ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά και ποιος ο λόγος να υποβληθεί κάποιος σε γραπτές εξετάσεις, από τη στιγμή που οι προφορικοί βαθμοί των άλλων μαθημάτων μπορούν να δώσουν τη λύση;
Από την άλλη, αν κάποιος πιστεύει ότι η προφορική βαθμολόγηση είναι αντικειμενική αυταπατάται. Άλλωστε ο προφορικός βαθμός ποτέ δεν απεικόνιζε αυστηρά την επίδοση των μαθητών, αλλά αποτελούσε την γενική εκτίμηση η οποία προέκυπτε από μια ποικιλία παραγόντων που σχετίζονταν πέρα από την επίδοση με τη γενικότερη παρουσία του μαθητή στην τάξη και στο μάθημα.
Γονείς, γνωρίζετε πολύ καλά τι πρέπει να κάνετε. Ο,τι δεν έκαναν για σας οι γονείς σας. Η τακτική επίσκεψη στο σχολείο και η συνάντηση με τους καθηγητές του παιδιού σας αποδεδειγμένα βελτιώνει την επίδοση και τη βαθμολογία του.
Και εσείς αγαπητοί καθηγητές, ειδικά εσείς των προφορικά εξεταζόμενων μαθημάτων, κάντε το καθήκον σας. Κανένα παιδί στενοχωρημένο ή κλαμμένο εξαιτίας του χαμηλού βαθμού του.
