Όπως κάθε χρόνο, και φέτος δημοσιεύτηκε η σχετική εγκύκλιος για τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων, ορίστηκε η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων, και η διαδικασία έγκρισης κατ' αρχάς από τους συλλόγους των διδασκόντων και στη συνέχεια από τους υπευθύνους των οικείων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, προκειμένου οι τελευταίοι να δώσουν τεκμηριωμένη εισήγηση έγκρισής τους στην Επιτροπή Σχολικών Δραστηριοτήτων.
Δεν καταλαβαίνω. Γιατί όλη αυτή η λεπτομερειακή περιγραφή της διαδικασίας υποβολής και έγκρισης δραστηριοτήτων που γίνονται μετά το τέλος του σχολικού ωραρίου, από τη στιγμή που και για το "τρέχον σχολικό έτος δεν προβλέπεται από τον κρατικό προϋπολογισμό κάλυψη δαπανών για αναλώσιμα και υπερωρίες εκπαιδευτικών". Γιατί θα πρέπει να περιγράφεται αναλυτικά ο τρόπος της επεξεργασίας των θεμάτων. Τί νόημα έχουν οι εγκρίσεις από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και γιατί να υπάρχει Επιτροπή Σχολικών Δραστηριοτήτων;
Τα προγράμματα υλοποιούνται από εκπαιδευτικούς οι οποίοι θέλουν να προσφέρουν ό,τι ο καθένας μπορεί, πέρα από το υποχρεωτικό τους ωράριο σε μαθητές που επίσης επιθυμούν να γνωρίσουν αντικείμενα πέρα από εκείνα που περιλαμβάνονται στα σχολικά τους βιβλία. Τα προγράμματα δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε λογίζονται ως ώρες διδασκαλίας για τους εκπαιδευτικούς. Θα μπορούσαν επομένως απλά να λαμβάνουν την έγκριση του Συλλόγου των διδασκόντων του κάθε σχολείου και μόνον, χωρίς καμιά ανάμειξη καμιάς Διεύθυνσης και καμιάς άλλης Επιτροπής.
Κάθε άλλη διαδικασία αποτελεί απλά κατάλοιπο του παρελθόντος, όταν τα προγράμματα αυτά συνοδεύονταν από χρηματοδότηση και όταν οι ώρες λογίζονταν είτε ως υπερωριακές είτε ως συμπληρωματικές στο ωράριο του εκπαιδευτικού.
Το Υπουργείο συνεχίζει να αναπαράγει ό,τι γινόταν και στο παρελθόν. Σίγουρα δεν αγνοεί την πραγματικότητα, την οποία άλλωστε και περιγράφει. Συντηρεί όμως όλους εκείνους οι οποίοι πλέον δεν έχουν κανένα πρακτικά αντικείμενο, στις Διευθύνσεις και στις Επιτροπές, η παρουσία των οποίων είναι περιττή και καλό θα ήταν αντί να εκδίδει εγκυκλίους, να τους αξιοποιήσει σε άλλους τομείς όπου υπάρχει ανάγκη.
Δεν καταλαβαίνω. Γιατί όλη αυτή η λεπτομερειακή περιγραφή της διαδικασίας υποβολής και έγκρισης δραστηριοτήτων που γίνονται μετά το τέλος του σχολικού ωραρίου, από τη στιγμή που και για το "τρέχον σχολικό έτος δεν προβλέπεται από τον κρατικό προϋπολογισμό κάλυψη δαπανών για αναλώσιμα και υπερωρίες εκπαιδευτικών". Γιατί θα πρέπει να περιγράφεται αναλυτικά ο τρόπος της επεξεργασίας των θεμάτων. Τί νόημα έχουν οι εγκρίσεις από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και γιατί να υπάρχει Επιτροπή Σχολικών Δραστηριοτήτων;
Τα προγράμματα υλοποιούνται από εκπαιδευτικούς οι οποίοι θέλουν να προσφέρουν ό,τι ο καθένας μπορεί, πέρα από το υποχρεωτικό τους ωράριο σε μαθητές που επίσης επιθυμούν να γνωρίσουν αντικείμενα πέρα από εκείνα που περιλαμβάνονται στα σχολικά τους βιβλία. Τα προγράμματα δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε λογίζονται ως ώρες διδασκαλίας για τους εκπαιδευτικούς. Θα μπορούσαν επομένως απλά να λαμβάνουν την έγκριση του Συλλόγου των διδασκόντων του κάθε σχολείου και μόνον, χωρίς καμιά ανάμειξη καμιάς Διεύθυνσης και καμιάς άλλης Επιτροπής.
Κάθε άλλη διαδικασία αποτελεί απλά κατάλοιπο του παρελθόντος, όταν τα προγράμματα αυτά συνοδεύονταν από χρηματοδότηση και όταν οι ώρες λογίζονταν είτε ως υπερωριακές είτε ως συμπληρωματικές στο ωράριο του εκπαιδευτικού.
Το Υπουργείο συνεχίζει να αναπαράγει ό,τι γινόταν και στο παρελθόν. Σίγουρα δεν αγνοεί την πραγματικότητα, την οποία άλλωστε και περιγράφει. Συντηρεί όμως όλους εκείνους οι οποίοι πλέον δεν έχουν κανένα πρακτικά αντικείμενο, στις Διευθύνσεις και στις Επιτροπές, η παρουσία των οποίων είναι περιττή και καλό θα ήταν αντί να εκδίδει εγκυκλίους, να τους αξιοποιήσει σε άλλους τομείς όπου υπάρχει ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου